تحلیل و ارزیابی سرمایة اجتماعی در راستای تقویت تاب آوری جوامع محلی و مدیریت پایدار سرزمین (منطقة مورد مطالعه: استان خراسان جنوبی، پروژة بین المللی rfldl)

سرمایة اجتماعی یکی از مهم‏ترین معیارهای انسانی مرتبط با میزان تاب آوری در یک سیستم اجتماعی است. در شبکه های اعتماد، به منزلة مهم ترین مؤلفة سرمایة اجتماعی در فرایند تصدی گری انطباقی، حساسیت به اختلالات و بی نظمی بالاست و افزایش تاب آوری و ظرفیت سازگاری در سیستم اجتماعی وابسته به میزان اعتماد در شبکه است. این تحقیق در روستای زنگویی شهرستان سرایان استان خراسان جنوبی انجام شد. در این منطقه پروژة بین المللی rfldl عملیاتی شد. در این پژوهش میزان سرمایة اجتماعی در شبکة ذی نفعان محلی در راستای تقویت تاب آوری در روستای پایلوت بررسی شد. بدین منظور، بر اساس روش پیمایشی و پرسش نامه‏های تحلیل شبکه‏ای و مصاحبة مستقیم با کنشگران شبکه (اعضای گروه های خرد توسعة روستایی)، پیوندهای اعتماد و مشارکت بررسی شد. نتایج نشان دهندة‏ میزان اعتماد، مشارکت، انسجام، و سرمایة اجتماعی متوسط قبل از اجرای پروژة rfldl بود، ولی پس از اجرای این پروژه میزان این شاخص ها افزایش یافت و به حد مطلوبی رسید.سرعت گردش و تبادل اعتماد و مشارکت در میان افراد بعد از اجرای طرح نسبت به قبل از اجرای آن افزایش یافت و اجرای طرح اتحاد و یگانگی را در میان افراد افزایش داد. در نهایت، می توان بیان کرد که اجرای این پروژه میزان اعتماد، مشارکت، و سرمایة اجتماعی را افزایش داد؛ بدون تردید، سیستم های اجتماعی تاب آور از میزان اعتماد بسیار زیادی برخوردارند.